دسته‌بندی نشده

لباس های محلی ایران

لباس های محلی ایران

لباس های محلی ایران

کشور ایران با پیشینه ای طولانی و تاریخی پر فراز و نشیب در گوشه و کنار خود همواره شاهد به وجود آمدن قومیت های گوناگون بوده است. تمام این قومیت ها زبان، لهجه، آداب و رسوم و پوشش مخصوص به خود را دارند. لباس های محلی ایران هر کدام بازگوکننده فرهنگ و آب و هوای آن منطقه است.

این لباس ها کتابی درخور برای آشنایی با یک ملت، یک تفکر و یک اقلیم است. لباس های محلی ایران بر حسب موقعیت جغرافیایی تنوع زیادی از نظر رنگ، نوع الگو، پارچه و زیورآلات به کار رفته شده در آنها دارند. با هم به بررسی برخی از شناخته ها و ناشناخته ها در لباس های اصیل و محلی ایران زمین می نشینیم.

لباس های محلی شمال ایران

لباس های محلی در استان های گیلان، مازندران و گلستان از زیبا ترین و رنگارنگ ترین لباس های ایران است. در طراحی لباس این استان ها به دلیل شرایط ویژه آب و هوایی آن و رطوبت زیاد از جوراب ها و پا پوش های پشمی و نمدی استفاده شده است. لباس های محلی گیلان و مازندران به دلیل همسایگی و تشابهات زیاد فرهنگی و اقلیمی تقریبا به یک گونه هستند.

لباس محلی شرق گیلان

اما لباس محلی استان گلستان دارای تفاوت هایی است که در تصاویر به معرفی آن ها می پردازیم. در گیلان لباس زنان در سه موقعیت جغرافیایی شرق (قاسم آبادی)، غرب (تالشی) و مرکز (رسوخی) تفاوت هایی دارند و اما وجه اشتراک آنها رنگ های شاد و گرم و دامن های بلند و پرچین و جلیقه های پولک دوزی شده است.

در مازندران نیز لباس زنان رنگارنگ و پرچین و مزین به سکه های طلایی است. تفاوت این دو لباس در اندازه دامن است. دامن در لباس قاسم آبادی بلند و پرچین است و در لباس مازندرانی کوتاه تر است که زیر آن شلوار (تنگه تمبان) می پوشند.

گلستان با داشتند قوم های گوناگون در جای جای خود در زمینه لباس های بومی متنوع تر است. اقوام ترکمن، قزاق، خراسانی، تاجیک، سیستانی، ترک و …. در این استان سالیان سال است که زندگی می کنند و هر کدام فرهنگ و رسوم و پوشش مختص به خود را دارند.

لباس محلفی ترکمن

لباس های محلی ایران در شرق

خراسان (شمالی، رضوی و جنوبی) و سیستان و بلوچستان دو منطقه پهناور در کشور هستند. در خراسان به سبب پهناور بودن و ساکنینی که هر کدام از اقوام گوناگونی هستند تنوع لباس های محلی نیز زیاد است. یکی از مطرح ترین لباس ها در خراسان لباس کرمانجی قوچان است که متعلق به کردهای خراسان شمالی می شود. از شاخصه های اصلی این لباس رنگ قرمز آن است که هم در نوع زنانه آن دیده می شود و هم در پوشش مردانه.

پایین تر از خراسان استان پر رمز و راز سیستان و بلوچستان که رنگ لباس زن های شان به گرمی هوای آن است . مردم بلوچستان از معدود اقوام ایرانی هستند که هنوز لباس های محلی خود را به تن می کنند و از آن به طور روزمره استفاده می کنند. لباس بومی زنانه بلوچی از زیباترین لباس های محلی ایران است و آنچنان پر ظرافت و زیبا دوخته می شود که جز آثار ثبت شده ملی و از صنایع دستی ایران به حساب می آیند.

لباس محلی سیستان و بلوچستان. با تزئینات بلوچی دوزی

بلوچی دوزی و گلابتون دوزی هنر هایی هستند که در دوخت این لباس ها به کار برده می شوند. اما بر عکس لس زنانه در این استان، لباس مردان کاملا ساده و سبک است. لباس مردانه در استان سیستان و بلوچستان اکثرا کاملا سفید و گشاد هستند که مناسب گرمای این منطقه می باشد. .

لباس های محلی جنوب ایران:

استان های هرمزگان، بوشهر، کرمان و خوزستان از کشور های جنوب و جنوب غربی ایران زمین هستند که اکثرا هوایی گرم و شرجی دارند. تنوع پوشش و لباس های بومی در این مناطق نیز زیاد است. از معروف ترین و شناخته شده ترین لباس های جنوب، لباس زنان هرمزگان است که آن هم مانند بسیاری دیگر از لباس های محلی پر از رنگ و چند تکه است.

این لباس از بخش های پیراهن، شلوار، برقع و اورنی (پارچه حریری که روی سر می اندازند) و گاهی چادر تشکیل شده است. با توجه به سکونت اقوام عرب در استان زیبای خوزستان لباس محلی این استان بیشتر با لباس اعراب شناخته می شود.

لباس های محلی غرب و شمال غرب ایران

استان های غربی و شمال غرب ایران از استان ها و اقوامی هستند که در دنیای مدرن امروز نیز لباس های بومی خود را به باد فراموشی نسپرده اند و در روزمره و مراسم های رسمی خود از آن ها استفاده می کنند. اقوام کرد، لر و ترک ایرانی در این مناطق جغرافیایی یاران زمین زندگی می کنند پوشش های متنوعی دارند که در تصاویر زیر می بینیم. لباس های محلی ایران در این مناطق شامل لباس زنان کرد معمولا از یک پیراهن بلند و شال (که به کمر می بندند) و سربند (ده سمال یا روسری) تشکیل شده است.

در استان های لرستان و چهار محال و بختیاری و کهگیلویه و بویر احمد، اقوام لر ایران که جمعیتی بالغ بر 5 میلیون نفر هستند، زندگی می کنند. این اقوام از قدیمی ترین و اصیل ترین اقوام ایران هستند که فرهنگ، آداب و رسوم و پوشش مختص به خود را داند.

از نمونه های بسیار معروف لباس های محلی ایران لباس های لری پوشش مردان بختیاری است. چوقا نام این لباس خاص است. چوقا یا چوخا بالا پوشی است بدون آستین از جنس پشم گوسفند که توسط زنان بختیاری بافته و پرداخته می شود. این لباس بیشتر توسط لر های بختیاری پوشیده می شود.

چوقا. لباس مردان بختیاری

در لرستان مردان به گونه ای دیگر لباس می پوشند. لباس آن ها متشکل از ستره ( قبایی بلند تا زانو) و شال ( که به کمر می بندند) و کلاه نمدی است. ترک ها، قومی که در چند استان بزرگ کشور زندگی می کنند دارای لباس های محلی و سنتی متنوعی هستند.

شال و ستره لرستان

یکی از انواع پوشش ای زنان ترک که بیشتر در ایلات دیده می شود. تومان کوینک است که مشتمل بر پیراهنی بلند و چاک دار، جلیقه ( پنجیش)، تومان (دامنی که زیر پیراهن می پوشند و روسری بزرگی که یایلیق نام دارد، است.

لباس محلی زنان آذربایجانی

در این مقاله سعی کردیم تنها برخی از لباس های سنتی و محلی ایران زمین را بشناسیم. اما گفتنی است جای جای این مرز و بوم به طور اختصاصی لباس محلی مخصوص به خود را دارند که متاسفانه در این نوشته گنجانده نمی شوند

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *